Ignacy Domeyko (1802-1889) geolog, inżynier górnictwa, badacz Ameryki Południowej. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim. Po powstaniu listopadowym przebywał na emigracji w Paryżu, gdzie studiował w École des Mines. Po jej ukończeniu przyjął propozycję objęcia stanowisko wykładowcy chemii i mineralogii w Coquimbo, w północnym Chile. Oprócz pracy badawczej i dydaktycznej pisał podręczniki. Najważniejszy z nich, to podręcznik mineralogii: Elementos de mineralogia o del conocimiento de las especies minerale en jeneral i en particular de las de Chile. Znalazły się w nim opisy nowych minerałów, po raz pierwszy opisane przez Domeykę. M.in. arketyt, amiolit i domeykit (nazwa pochodzi od jego nazwiska). Opisał też własności znanych wcześniej minerałów. Podręcznik Domeyki zdobył międzynarodową sławę i długo był cytowany w światowej literaturze przedmiotu. Z Chile wysyłał do Polski zbiory minerałów. Dzięki zainicjowanym przez niego licznym badaniom mineralogicznym i geologicznym rozwinął się w Chile przemysł górniczy. Domeyko przyczynił się do upowszechnienia w Chile oświaty. Stojąc przez szereg lat na stanowisku rektora uniwersytetu Universidad de Chile w Santiago, dbał nie tylko o rozwój nauki, ale równie oświaty i kultury. W Chile był ceniony i szanowany. Na jego cześć nazwano pasmo górskie Górami Domeyki (Cordillera de Domeyko), a jedna z miejscowości nosi jego imię (Domeyko). Urzędową korespondencję Domeyki zamieszcza Polonijna Biblioteka Cyfrowa. Założona w Buenos Aires największa polonijna biblioteka w Ameryce Południowej nosi imię Ignacego Domeyko. Zob. Biblioteca Polaca Ignacio Domeyko.
